Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Paria sunt igitur. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. At enim sequor utilitatem.
Duo Reges: constructio interrete. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Eademne, quae restincta siti? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Cur post Tarentum ad Archytam? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Itaque contra est, ac dicitis; Istic sum, inquit. Sedulo, inquam, faciam. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?